Çocuk Ben : Yoldaki oyuncaklarım . . .

Zaman gerçekten her şeyin ilacıymış (mıymış?)
Benim gibi ,SABRetmekle arası kötü olanlar ne yapsın peki bu ilacı kullanabilmek için ?
Hiç bişey ,sadece durup beklesin ve beklerken kendini yesin,
Sabretmeyi Öğrenmenin ilacını bilen var mı ?
Zaman'ıda sevmiyorum ben,ama onu sevmemem sadece onu görmezden gelmemden ibaret
Biliyorum benden daha güçlü olduğunu
Ve onu görmezden gelmemin onu Çıldırttığınıda biliyorum
Kötü yanları beni fazla etkileyemezken iyi yanlarını olabildiğince kullanıyorum
Unutuyorum mesela zaman sayesinde kötü her şeyi
hiç kötü anım yoktur benim mesela
Yaralarım vardı bi zamanlar sadece bunu hatırlıyorum
Belki izleri vardır ben görmüyorum
Hiç birşey hissetmiyorum eskiden acıtanlara karşı
Yolumda bir sürü şey vardı,herkesin yolunda olduğu gibi,
Sevdim,yanıldım,ağladım,sevdiğimi sandım,elimden geleni yaptım
Oyalandım yolumda bi müdddet,oyuncaklarımdı yukarda saydıklarım
beni eğiten,büyüten,ağlatan oyuncaklar...
Ama o yolu geçmeye karar verince oluyor her şey
İlerliyorum hemde hiç arkama bakmadan
Sanki hiç olmamış hiç yaşanmamış gibi ilerliyorum
Bu ilerlemelere ve beni büyüten oyuncaklara Bayılıyorum . . .