Yasli BEN : Bigun yeniden bulusalim,uzun uzun konusalim...

Yaslilarla buyumek kadar zenginlestiren birsey yok  cocuklugu.
Onlarla oynamak,onlarla yapilan sohbetler,onlari izlemek, cocuklugun en guzel anilarindan olsa gerek.
Iki farkli jenerasyonun birbiriyle ortak noktada bulusmaya calismasi kadar seyirlik bir sahne yok bence.
Ben sansli bir cocuktum bu anlamda,bir suru yasli karakter vardi etrafimda. Babaannem,ananem,dedem,annemin teyzesi,onun kocasi,annemin diger teyzesinin kocasi.
 Cogu ben ilkokulda, ortaokulda yada liseye giderken  biraktilar bu hayat denen SIKICI oyunu.
Ama onlarla bir suru guzel ani paylasma sansim oldu.
Zaman  ilerdedikce daha cok hatirlamaya basladim o gunleri,sanirim simdi simdi anliyorum degerlerini.
Ne yazik cok gec,yapabilecegim hic bir sey yok, anilarihatirlamak ve onlardan ogrendiklerimi uygulamaya calismak disinda.
Anliyorum ki bir cocugun hayatinda gordugu karakterlerin onemi Buyuk,ne goruyorsa cocuk onlari tekrar edicek ve gordugu kadar anlayacak hayati.
Annemin teyzesini hatirliyorum mesela,
NEZAKET Teyzem ,
Degisik bir kadindi,becerikliydi,dikis dikerdi.
Dikis odasi gozumun onunde,evinin kokusu,duvardaki yuvarlak aynasi,yesil kadife koltuklari,bana misir patlatmasi.
Onlara kahvaltiya gittmeye bayilirdim, neden bilmem.
Evi kizarmis ekmek kokardi sabahlari, peynir tabaginda peynirler minicik dilimlenmis olurdu,ekmekleri benim icin ufacik bolerdi ,hersey benim boyutumda gorunurdu gozume,hersey sevimli.
Ciceklerle konusurdu Nezaket teyzem,arapsaci cicegini ondan ogrendim mesela,cicekler acsin diye konusmak gerektiginide.
Esi vardi Bekir  Dede, oda ozel bir karakterdi,Bir sandalyesi vardi balkonda o sandalyeden iletisim kurardi dunyayla ve cocuklarla,siir yazar, kagittan gemiler  yapar cocuklara atardi. mutlu olurdu cocuklar,o zaman sokaklarda oynayan cocuklar vardi.
Bana ezberlettigi firansizca sarki hala ezberimde.
Her sofraya oturdugumuzda bana "Esirgeyen bagislayan Allah'in adiyla" demem gerektigini soylerdi,oylede yapardik beraber.
Kendine yeten bir kadindi Nezaket teyze ama onun sayesinde insana ihtiyacimiz oldugunu ogrendim.
Esi oldukten sonra yalniz kaldi cunku,yillarca o kimsenin kapisini calip hal hatir sormadigi icin ,onunda kapisini calan olmadi pek.
Arif Dedem vardi sonra,annemin diger teyzesinin esi.
Annemin teyzesi oldukten sonra ,onun esyalarina hic dokunmadan ve kimseye dokundurmadan yasadi sanki o evdeymis gibi.
Hergun mezarina gidisiyle,askin olumsuz oldugunu ogretti bana Arif dede.
Her yere yuruyerek giderdi,inceydi, az yerdi ve coook uzun yillar saglikli yasadi,yurumek onemliydi Arif dede bunu ispatladi.
Okullar acilinca annemlere para verirdi benim bir okul masrafimi karsilasin diye, cok sevdigim mor okul cantam pahaliydi, ama onun sayesinde alinmisti,cok mutlu gitmistim okula hic unutmam.
Cocuklari mutlu etmek gerektigini ogrendim ondan.
Sonra Babaannem var Idolum babannem.
O baska bir kadindi,yalniz yasardi, esi genc yasta oldugu icin.
Ama ben bir gun, bir an bile  herhangi birseyden sikayet ettigini, yakindigini, kendine acidigini duymadim.
Dedemi tanimadim, ama zor bir adammis ,duyardim, zorla anlattirirdim babaneme  zaman zaman zor yanlarini.
Anlattiktan sonra" babanla amcalarina anlatma uzulmesinler babalari sonucta" derdi.
Yalniz yasamasina ragmen cok prensipli ve duzenliydi, hergun 2 cesit yemegini ,salatasini yapar sofrasini kurup otururdu sanki evi kalabalikmis gibi.
 Haftasonlari ozeldi ,hafta sonlari bizler icin yemek yapardi,kim ne seviyorsa onu yapmaya calisirdi.
Hep hissettirdi beni ne kadar sevdigini.
Arkadaslari vardi sosyal bir insandi,cok sevilirdi cevresi tarafindan.
Eger gune gitmisse,ve benim ogun ona gitme ihtimalim varsa kapiya not birakirdi,notlarda gunu gecmis dugun davetiyelerinin arkalarina yazilirdi :)
-5. kat cemile teyzendeyim
-14 numara Nezahat teyzendeyim gel anahtari al
Ondan sikayet etmemek gerektigini ogrendim,yaslida olsak guncel olmak gerektigini,acik fikirli olmayi,idareci,arabulucu olmak gerektigini,insanin degisebilecegini ogrendim ondan.
cunku derdi o," degistim ben kizim" derdi, "sende degisebilirsin".
Hayatima girmis Yaslilara o kadar cok sey borcluyum ki iyki onlari tanidim keske daha uzun sure kalabilselerdi hayatimda,simdi simdi anliyorum ne degerli oldugunu o zamanlarin ama elimden hicbirsey gelmiyor.
Guzel anilariyla avunuyorum ve bigun yine hep beraber olacagimiz gunu bekliyorum . . .