27 Şubat 2011 Pazar

Ödüllü BEN : okunması en keyifli olmak çok keyiflii . . .

Okunması en keyifli bloglardan seçilmişim , bunu duymak harika bi duygu ki blogumun ortaya çıkma nedeninden hayli uzak,ben bu blogu açtığımda yani tam 6 ay önce sadece hissettiğim şeyleri hisseden,düşündüğüm gibi düşünen,benle aynı fikirde olan insanlar varmı sadece bununla ilgileniyordum,hiç bir zaman izleyici kitlemi arttırmak gibi bir gayem olmadı,sadece içimdekileri paylaşmak ve aynı şeyleri düşünen insanların sesini duymaktı amacım,bugün geldiğim nokta beni yeterince tatmin ediyor,hemfikirde olduğum insanlar olduğunu bilmek harika bi duygu,yeryüzünde yalnız olmadığımı biliyorum,benimle aynı hisleri paylaşan insanlar var aranızda,paylaşmayanlarlada hiç sorunum yok,farklı fikirleri dinlemeye bayılırım zira,daha iyisini bulana kadar bulduğum son fikir en iyi fikir ama belki farklı bi fikir tüm hayatımı yeniden inşa etmeme  neden olabilir.
Normal hayatta korkunç sosyal bi insan olduğumu söyleyemem,yani günümüzde algılanan anlamda sosyal değilim bence,gecelere akmaya hiç bayılmam(dans etmeye bayılmama rağmen),alışveriş merkezlerine deli olmam(kıyafetere fazla ilgi duymama rağmen),kızsal dedikodulara bayılmam(yeterince kız arkadaşım olmasına rağmen) ama burda tanıdığım ,okuduğum insanların pek çoğu ile gerçek hayatta tanışıyor,sohbet ediyor olmayı isterdim.Blog yazmak bi birikim isityor bence,paylaşıcak birşeylere sahip olmak istiyor,bazı deneyimler isityor,kendinle geçirilmiş bir zaman isityor,bir bakış açısı istiyor,yazılan eğri yada doğru bence bir insanın bi fikri bile olması yeterince değerli,söylicek bişeylerinin olması gayet anlamlı.
Hayat gerçekten sandığımızdan daha basit,eskiden kendine bakmayan kız arkadaşlarıma derdimki ' kızlar her daim bakılmlı ve güzel görünmelisiniz ,hayatınızın erkeğinin sizi bakkalda mı asansörde mi bulacağını bilemezsiniz'gerçekten  böyle,büyük ve hayatınızı değiştirecek olaylar bazen çok basit gördüğümüz küçümsediğimiz yerlerde , hayatımızı etkileyecek sözler, fikirler,fırsatlar,hiç tahmin etmediğimiz yerlerden çıkıyor.ben sizlerle beraber,öğrenmeye,büyümeye,kendimi sevmeye,eksiklerimi fark etmeye,kendime kızmaya,sevinmeye,yani yaşamaya devam ediyorum.
Bu ödüle sahip olmama neden olan MEDANŞERİ 'ye teşekkürlerimi fışkırtıyor
ve bu ödülü dağıtmaya devam ediyorum...
Çocukken öldüm Ben
Mon clementier
Evlilik halleri
kırmızı balık
unutma bahçesi

20 Şubat 2011 Pazar

Garip Ben : tadilat nedeniyle çevreye verdiğim rahatsızlıktan dolayı özür dilerim...

Ben sandığım , aslında ben değilmişim,Bildiğim bi ben vardı ama o olduğuma emin değilmişim.
Yine bildiğim,inandığım binanın yıkılmaya hazırlandığı günlerdeyim , sancılı oluyor,ilk aşama gerçeği
kabullenmemek ,direnmek,acı çünkü gerçek,batıyor ruhuma,ikinci ve şuan içinde bulunduğum aşama
şokla beraber gelen bi kabulleniş,evet inanmıştım ama o değilmişim demek,diyebilmek,böyle davranacağımı
bilmezdim diyebilmek,insan etrafında  fazla sorgulayan insan olmayınca,ve etraftaki örnekler kendinden kötü olunca kendini bi bok sanıyor,he he iyiyim ben diyor,aştığını filan sanıyor. ve Bi gün biri çıkıyor diyorki,sen tartışma konularını uzatıyorsun,sende diyorsunki ama ben daha kötülerini günlerce uzatanını gördüm ,oda diyorki ben hiç uzatmayanını gördüm,daaaannn ,orda duruyorsun söylediğin bir özür değil anlıyorsun.sonra sana diyorki sen bazı zor anlarda mantığını kaybedip duygularınla hareket ediyorsun,sende diyorsunki hep duygularıyla hareket edip hata yapanlar gördüm,oda diyorki mantığı en kötü,en zor  anda bile devrede olanları gördüm,yine duruyorsun.içinden saçmalama sen ne biliyosun ki diyorsun,biraz saydırıyorsun ona. sonra biraz durup düşünüyorsun içinden bi ses,düşünmen gerektiğini söylüyor demekki içinde bi yerlerde biliyorsun aslında sende öyle bi sorunun olduğunu.başkasından duymak hiçde güzel değil biliyorum,ama değişmenin başka yolu yok ,acılı ,sancılı,kırıcı ama hepsi daha iyi bir BEN yapıcı. bu nedenle tadilattayım,
ve yakında bi üst modelimle yine karşınızdayım . . .
KIZGIN ÖPÜCÜK

Notsa: biliyosunuz bu öpücükler benim ruh halimi yansıtıyor ve bu kızgın öpücük binamı hiç acımadan yıkana gitsin...

2 Şubat 2011 Çarşamba

Özgür Ben : En sevdiğim HAYVANım...

İçinde sakladıklarını biliyorum,sakladıklarımıda.
Öfkeni,kıskançlığını,öldürme isteğini,kırma isteğini hepsini biliyorum.
Bunu bildiğimden beride hiçbir katile 'gerçekten' kızamadım,yada hiçbir hırsıza,yada hiçbir gerçek suçluya.
Bende sahibim çünkü onun sahip olduğuna.
Neyin kime ve neye göre doğru yada yanlış olduğu umrumda değil,umrumda olan tek şey 'Gerçek'.
Tek farkımız, Ben yani Sen ,bastırıyorsun içindeki 'kötü isteği',o sadece engel olamıyor içinde beslediği Hayvanına.
Eminim yaptığı her kötü şeyden sonra pişman oluyordur,ama bunun gerçeğe bi faydası yok.
Uzaklarda,başkalarında,başka yerlerde aradığımız şeyler,başkalarında bulduğumuz noksanlar aslında hep tam içimize kaçmış şeyler ve bakmayı hiç akıl edemediğimiz yerdeler.
İrade,
en sevdiğim kelime,
içimde beslediğim vahşi hayvanımın adı İRADE,
Onu dizginlediğim kadar İnsanım,özgür bıraktığım kadar Hayvan.
İrademin tasması benliğimin Büyük yargıcı ViCdanımın elinde.
İplerini sıkar bazen,bazı şartlarda,bazense olabildiğince gevşek ,yinede kaçamicak kadar sıkı bırakır.
Unutma,O izin verdiği kadar özgürsün İRADE
ve
Vicdanımın verdiği doğru kararlar kadar HÜR'üm bende...

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails