Sorgulayan BEN : 'İNSAN' MISIN SEN ?

Bir zamanlar, günümüz şartlarında  'Dindar' sayılabilecek bir insandım.Oruç tutar , Kuran okur, ramazan ayında teraviye giderdim.

Hep meraklıydım dine, Müslüman olduğum söyleniyordu ama neydi bu müslümanlık,dinim İslamdı ama kimse bana sormamıştı neye inanmak istediğimi,bu bende araştırma isteği uyandırdı,ama sadece kendi dinimi değil,diğer tüm dinleri,neye inandığımı bilmek yada inanıp inanmamak en doğal hakkımdı,oldum olası hiç bi bilgiyi çiğnemeden yutamadım,bana sunulduğu gibi kabul edemedim,mutlaka soru sormak  istedim, bilgiyi içselleştirebilmek, sindirebilmek için.

O dönem üniversite hazırlık yıllarıma denk geliyodu,ailemde de sorun olmaya başlamıştı yavaş yavaş bu din tutkum,çünkü bu konuları içeren çok fazla kitap okuyodum ,haklı olarak bi korku sardı onları,ama ben kendimi biliyor ve emin adımlarla ilerliyordum,hersey kontrolüm altındaydı.En son üniversite hazırlığınıda bahane ederek şu meşhur 'dinci'

dershanelerden birine yazılmak istediğimi söyledim,zorda olsa kabul ettirmiştim.Mutluda oldum oralarda,ben içinde bulunduğu duruma çabuk alışanlardanım.

Ama gelin görünkü bugün Din konusuna bakış açım tamamen başka boyutlarda.Artık dinin bukadarda gerekli bişey olmadığını düşünüyorum,hatta ÖZE ulaşmak için olmaması bile lazım.

Allah'a inancım bu süreçte hiç değişmedi,bi an bile şüphe duymadım varlığından.Ama Din artık beni eskisi gibi yüreğimden vurmuyor.

Bir yere varmanın çok çeşitli yolları olduğunu biliyorum artık,yani İstanbula ,Adana'dan da,Urfa'dan da,İzmir'den de gidebilirim, önemli olan her yoldan  İstanbul'a varmam ve o yolculukta edindiğim deneyimler.Hangi yolu seçtiğimiz ufacık bi detay.

Dinleri ufak bir detay olarak görmemi sağlayan en önemli etken,neredeyse bütün dinlerde Yaratıcının

ceza veren,acı çektiren,sorgulayan,ateşe atacak bir varlık olarak gösterilmesi.Yüce Yaratan'ı böyle gösteren dinlerden nefret ediyorum,biliyorum ki Beni yaratan beni seviyor yarattığı her canlıyı sevdiği gibi,ben ondan bir parçayım,beni cehenneme atma aşkıyla her yaptığımı günah saymıyor,O benim kalbime bakıyor,bir işi yaparken hangi niyetle yaptığımla ilgileniyor.

O benim sorgulayan,araştıran yanımıda seviyor,sorguladığım ve gerçeği aradığım içinde kızmıyor bana,çünkü

biliyor ki sorgulamadan,araştırmadan bir şeyi kabul etmek en kolay yol,O kolay yolu seçmeyen,merak eden doğruyu arayan insanları gördükçe ,yarattıklarıyla gurur duyuyor.

O benim seçtiğim yolla ilgilenmiyor,seçtiğim yolda neler öğrendiğim önemli onun için.Onun yarattığı diğer canlılara nasıl davrandığım,bana sunduklarını benim kadar şanslı olmayanlarla paylaşıp paylaşmadığım önemli onun için.

Başıma örtüyü nasıl taktığım,kaç rekat namaz kılıp,kaç sefer hacca gittiğim değil onun için önemli olan

O asıl bunlar olmadan Sen Nasıl bir İnsansın,daha doğrusu İNSANMISIN ? tamda bununla ilgileniyor.

Çünkü yukardakilerle herkesi kandırabilirsin,inandırabilirsin dindar bir insan olduğuna ama eğer kalbinde eşitlik ve insan sevgisi yoksa adaletten nasibini almamışsan,Biri için savunduğun hakkı diğerleri içinde savunamıyorsan ancak etrafındakileri kandırısın çünkü onlar içini görmez,ama içini gören bu oyunları YEMEZ.

Benim Yaratıcım İçimizdeki DİN ile ilgileniyor, dışımızdaki , kömür ve pirinçle bile sömürüle bilen o göstermelik Din ile değil... 

NOT :  Bu notum sana C3MOİ , yukarda ki yazının konusu ,senin 'Din diye birşey yoktur'adlı yazından ilham alınarak bulunmuştur.Teşekkürler.Bişeydeğil.