Yaratıcı ve Gelenekçi Ben : Ananemin Çeyiz sandığı ...

Birçok genç gibi,Ergenliğe kadar ne olduğumu ne istediğimi bilemeyen ama ergenlikle beraber kendini,kimliğini ne istediğini arayan bi tip oldum.Pek çok şeyde buldum kendimle ilgili,ama hiç kolay bi süreç değildi, hatta baya sancılıydı ergenliğim,kolay bi ruh değildim,sinmezdim sindirilemezdim,öyle hemen kabul edemezdim herşeyi,inanmam ,önce benim sindirmem lazımdı edindiklerimi ve işin asıl zor kısmı karekterimin tam zıttı ve otoriter bi anneye sahip olmamdı,ben ne kadar plansız ve spontansam o ,o kadar plancı programcıydı,ben ne kadar soyutsam o ,o kadar somuttu,ben ne kadar rahatsam o,o kadar panikti,ben ne kadar 'mükemmel diye bişey yoktur'u savunsam  ,o, mükemmelcinin önde gideniydi,siz düşünün artık böyle 2 zıt karekteri aynı evde :) güzel günlerdi,tabi şimdi düşününce,hoş geliyo ama  yaşarken pek hoş olmayan şeylerde geçerdi aramızda,ikimizde doğru bildiklerimizi savunurduk.Ben ergenliğin sancılı ve depremli geçmesinden yanayım zira,depremler yerine oturtuyor taşları,sarsılmak yıkılmak gerekiyor yeniden yapılanmalar için.Zaman geçti,ergenlik geçti,olaylar yaşandı,deneyimler edinildi,hayat törpülemeye çalıştı sivri uçlarımı,başarılı olduğuda oldu olmadığıda,bizde bi ortak yol bulduk sonunda annemle.
Ergenlikten sonra kendimle ilgili edindiğim bilgilerden birisi, 'GELENEKÇİ' bi İnsan olduğumdu.
Toplumları,Geleneklerinin ve Ananelerinin, farklı ve özel kıldığını düşündüm çokça.
Sevdim bizi biz yapan gelenekleri,kaybetmemekten yana oldum hep,bu batılılaşmayı reddetmek değildi hiç benim için,tam tersi batılılaşarak  ama özünü ve değerlerini koruyarak gelişmekti,toplumları diğerlerinde farklı yapan ve ayrıldıkları noktalar gelenekleriydi ve farklılıklarımızı asimile etmek değildi maharet onları güncellemek , belki biraz günümüze uyarlamak ama korumaktı.
Mesela ben hep sevdim Kolonya ikram etmeyi,Türk kahvesi yapmayı,Bayramda ziyaret edilen büyükleri tabi büyüklerin verdiği harçlıkları :)
Aile ziyaretlerini,Kına gecelerini,Özel günlerde büyüklerin elini öpmeyi,utanmayı büyüğün yanında bacak bacak üstüne atarken,babanemin anlattığı hikayeleri,Geline abisinin bağladığı kırmızı kuşağı,annelerin ördükleri dantelleri,Çeyiz sandıklarını.Hep sevdim bunları,bize aitti bunlar,yaşanmışlıklarımızdı,hep olsun istedim,korunsun bunlar,biz bunlarla güzeldik çünkü.Belki fazla geri kafalı ,biraz demode bulucaksınız beni ama böyle düşünüyorum ve  bu geri kafalılıksa, evet sanırım ben biraz geri kafalıyım ,beni kusurlarımla sevin tamam mı.
Alın size güncellenmiş,dönüştürülmüş bi gelenek.
Ananemin 70 Yıllık çeyiz sandığının,benim için boyanmış ve dönüşmüş hali .

 Parası varsa insan gidip yenisini alabilir evet,ama hiç bi yeni şey bu sandık kadar değerli ve anlamlı olmaz bu sandık ananemin 70 yıllık umutlarını,heycanlarını saklıyor içinde,bigün benim umutlarımıda götürecek gittiğim yere,üzerinde boyayan insanın(annemin arkadaşı nehir abla) boyarkenki düşünceleri,ruh hali var onla bu sandık için 3 gün konuştuk,buluştuk ne istediğimi anlattım ona,içininin kaplanması için annemle kumaş aradığımız günün izleri var astarında .Diyeceğim o , ki almak kolay yol,ben elimden geldiğince yapmayı seçiyorum,sizede tavsiye ediyorum ...